Nuevo registro en la dieta de Erythrolamprus ceii (Serpentes: Dipsadidae)

Autores/as

DOI:

https://doi.org/10.30550/j.azl/2022.66.2/2022-11-07

Palabras clave:

Recurso alimenticio, historia natural, serpientes, lagartijas

Resumen

El género Erytholamprus Boie 1826 contiene más de 50 especies distribuidas en granparte de América Central y Sudamérica, ocupando una amplia variedad de ambientes y explotando recursos diversos. Los recursos alimenticios son aprovechados de diferentes maneras, encontrándose en la dieta mamíferos, aves, reptiles, anfibios, peces, y ocasionalmente incluso insectos. Algunas especies son especialistas, restringiendo su dieta a grupos particulares, mientras otras son generalistas, consumiendo distintos tipos de presas. Se conoce que la dieta de E. ceii se basa en peces (Gambusia, Cnesterodon, Astyanax) y anfibios en distintas etapas de desarrollo (Scinax fuscovarius, Bufo arenarum, Physalaemus biligonigerus entre otros); en el presente trabajo se agrega reptiles, específicamente Homonota horrida.

Descargas

Los datos de descargas todavía no están disponibles.

Citas

Achaval, F., Olmos, A. (1997). Anfibios y Reptiles del Uruguay. Facultad de Ciencias. Montevideo.

Batista, S., Facure, K., Marques, O. (2019). First record of mammal consumption by Erythrolamprus miliaris. How wide is the diet of this water snake?. Herpetology Notes, 12, 713-715.

Carreira, S. (2002). Alimentación de los ofidios de Uruguay. Asociación Herpetológica Española (A.H.E.). Monografías de Herpetología 6, 1-126.

Maneyro, R., Carreira, S. (2013). Guía de reptiles del Uruguay. Montevideo, Uruguay. Ediciones de la Fuga.

Correa, D. N., Quintela, F. M., Loebmann, D. (2016). Feeding ecology of Erythrolamprus jaegeri jaegeri and E. poecilogyrus sublineatus. Anais da Academia Brasileira de Ciências 88, 1, 293-308.

Dixon, J. R. (1991). Geographic variation and taxonomy of Liophis almadensis (Wagler) (Serpentes: Colubridae), and description of a new species of Liophis from Argentina and Bolivia. Texas Journal of Science 43, 225–236.

Giraudo, A. 2001. Serpientes de la Selva Paranaense y del Chaco Húmedo. Buenos Aires: L. O. L. A., 328 pp.

Giraudo, A. R., Arzamendia, V., Bellini, G. P., Bessa, C. A., Calamante, C. C, Cardozo, G., Chiaraviglio, M., Costanzo, M. B., Etchepare, E., Di Cola, V., Di Pietro, D., Kretzschmar, S., Palomas, S., Nenda, S., Rivera, P., Rodríguez, M. E., Scrocchi, G. J., Williams, J. D. (2012). Categorización del estado de conservación de las Serpientes de la República Argentina. Cuadernos de Herpetología 26 (Supl. 1), 303-326.

Marques, O. A. V., Puorto, G. (1994). Dieta e comportamento alimentar de Erythrolamprus aesculapii, uma serpente ofiófaga. Revista Brasileira de Biologia 54, 253–259.

Sazima, I., Abe, A. S. (1991). Habits of five Brazilian snakes with coral-snake pattern, including a summary of defensive tactics. Studies on Neotropical Fauna and Environment 26, 159–164.

Scrocchi, G. J., Moreta, J. C., Kretszchmar, S. (2006). Serpientes del Noroeste Argentino. Fundación Miguel Lillo. Buenos Aires.

Williams, J. D., Scrocchi, G. J. (1994). “Ofidios de agua dulce de la República Argentina”. En: Castellanos, Z.A. de (ed.) Fauna de Agua Dulce de la República Argentina, Reptilia, Ophidia, Lepidosauria, PROFADU (CONICET), Museo de La Plata, La Plata, Argentina, 42, 3, 1-55.

Williams, J. D., Vera, D. G. Di Pietro, D. (2021). Lista comentada de las serpientes de la Argentina, con referencias a su sistemática, distribución geográfica, dieta, reproducción, potencial peligrosidad y etimologías. Revista del Museo de La Plata, 6, 1, 26-124.

Nuevo registro en la dieta de Erythrolamprus ceii

Descargas

Publicado

2022-11-17

Cómo citar

Stazzonelli, J. C., Cabrera, M. P. ., & Scrocchi, G. J. (2022). Nuevo registro en la dieta de Erythrolamprus ceii (Serpentes: Dipsadidae). Acta Zoológica Lilloana, 66(2), 219–223. https://doi.org/10.30550/j.azl/2022.66.2/2022-11-07
صندلی اداری سرور مجازی ایران Decentralized Exchange
فروشگاه اینترنتی صندلی اداری جوراب افزایش قد ژل افزایش قد خرید vpn خرید vpn سرور مجازی بایننس